Om Joodse kinderen te laten ervaren wat hun ouders en grootouders in de 2de WO hebben doorstaan.

In Tarantula neemt Eduardo Halfon ons mee naar het leven in een kinderkamp in zijn geboorteland Guatemala. De ouders van de jongen vreesden namelijk dat hij vervreemd zou raken van zijn Joodse en Guatemalteekse achtergrond nu zij als gezin al enige tijd in de VS wonen. De verteller, ook Eduardo genaamd, is inmiddels volwassen en een gevierd auteur. Hij bezoekt geregeld Parijs vanuit zijn woonplaats Berlijn. Tijdens een lezing in Parijs ontmoet hij toevallig Regina, een van de andere kinderen van het kamp van destijds. Pas wanneer ze met elkaar in gesprek gaan, beginnen de achtergrond en gevolgen van de gebeurtenissen in het kamp vorm te krijgen. Bovendien brengt Regina hem in contact met kampleider Samuel, die inmiddels ook in Berlijn woont.

Associatief verbindt de auteur in korte hoofdstukken het verleden en het heden. In een heldere en simpele stijl laat Halfon zien hoe de diep weggestopte gebeurtenissen onvermijdelijk op een bepaald moment aan het oppervlak komen. Tevens drong het tot hem door hoe hij als jongetje van 11 naïef en argeloos naar de gebeurtenissen in het jeugdkamp heeft gekeken, in zijn ogen leek het regiem veel erger en enger dan het in werkelijkheid was.

De omslag weerspiegelt het verhaal goed met de zachtheid in de tinten blauw en de hardheid in het  prikkeldraad.